سیاتیک ، داروی نجات از سیاتیک و بهترین آمپول و ورزش برای درد سیاتیک

سیاتیک ، داروی نجات از سیاتیک و بهترین آمپول و ورزش برای درد سیاتیک

در این مطلب از سایت خشدار می خواهیم در مورد سیاتیک ، داروی نجات از سیاتیک و بهترین آمپول و ورزش برای درد سیاتیک صحبت کنیم امیدواریم این مطلب مورد توجه شما قرا گیرد.

داروی سیاتیک

امروزه روش های مختلف برای درد عصب سیاتیک وجود دارد که این روش ها شامل موارد زیر هستند:

۱- مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs):

مصرف این داروها باعث کاهش تورم و التهاب و تسکین درد بیمار مبتلا به سیاتیک می شود

– مصرف داروهای شل کننده های عضلانی

از داروهای شل کننده عضلات در درمان درد سیاتیک به منظور کاهش اسپاسم استفاده می شود.

بهترین قرص برای درد سیاتیک

بهترین قرص برای درمان سیاتیک شامل سه نوع قرص است یکی قرص های ضد التهاب دوم قرص های شل کننده عضلانی و سوم قرص های که انتقال درد را کمتر می کند بهترین قرص ضد التهاب که در ایران موجود است قرص مسکن نامیده می شود که شامل دیکلوفناک یا ملوکسیکام بروفن استاین داروها باعث کم شدن تورم اطراف ریشه عصبی می شوند در نتیجه جا برای ریشه عصبی زیادتر می شود و فشار بر روی آن کمتر می شود و درد بیمار بهتر می شود. علت تورمی که در اطراف ریشه های عصبی به وجود می آید پارگی دیسک است.

گروه دوم داروهایی که باعث شل کردن عضلات می شوند همانطور که می دانیم وقتی دیسک پاره می شود عضلات دچار انقباض دائم می شوند زیرا دعای من از طریق ریشه عصبی جریانهای الکتریکی وارد اثر می شود گاهی بیماران می کند که یک توده ای در کمر آنها برجسته شده است که این در واقع همان عضله دارای اسپاسم یا انقباض دائم هست. از این گروه داروها می توان به متوکاربامول باکلوفن و تیزانیدین اشاره کرد دسته سوم داروهایی هستند که انتقال درد را از نخاع به مغز کند می کنند که اینها معمولاً داروهای ضد تشنج هستند که در درمان درد هم به کار میرود که سردسته آنها گاباپنتین و پر گابالین است.

توصیه می شود که این داروها تحت نظر پزشک تجویز شوند و بیماران از مصرف خودسرانه آن خودداری کنند. زیرا این داروها دچار ممکن است عارضه ایجاد کنند یا گاهی علائم بیمار را محو کنند و بیمار در آینده دچار فلج اندام بشود .

آمپول برای درد سیاتیک

اصولا داروها را میتوان به چهار طریق وارد بدن کرد.

۱- از راه خوراکی ۲- از راه شیاف ۳- از طریق تزریق عضلانی و ۴- از طریق تزریق وریدی .

بنابراین داروهایی به شکل آمپول تهیه شده است که از طریق عضلانی یا وریدی می توانند وارد بدن شود و اثر آنها بیشتر از داروهای خوراکی یا شیاف است. زیرا داروهایی که می خوریم یا از طریق شیاف وارد بدن می شوند و در واقع از طریق دستگاه گوارش وارد بدن شده و در نتیجه قبل از ورود به جریان خون به داخل کبد می روند و کبد به مقدار معینی دارو اجازه می دهد که وارد جریان خون شده و به محل ضایعه دیده برسد و آنجا را آرام کند بنابراین آمپول ها حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شوند

حالا به شرح تعدادی از این آمپولها که برای درمان کمردرد و درد سیاتیک به کار می روند می پردازیم. سردسته این آمپولها داروهای کورتونی است که در اصطلاح پزشکی استروئید نامیده می شود و عوام آمپول های شیری می گویند.

سردسته اینها متیل پردنیزولون، تریامسینولون و بتامتازون است این داروها معمولاً عضلانی تزریق می شوند. تزریق وریدی داروها حتما باید در بیمارستان و تحت نظر پزشک انجام شود. این داروها قویترین داروهای ضد التهاب هستند و وقتی که وارد جریان خون می شوند، سریعاً ضایع رفته و التهاب آن محل را درمان می کنند و اثرات آنها معمولاً یک ساعت بعد از تزریق ظاهر می شود و تا چندین روز ادامه دارد.

از عوارض آنها شامل : درد معده ، زخم معده، خونریزی معده ، بالا بردن فشار خون و بالا بردن قند خون است. بنابراین در بیمارانی که مبتلا به بیماری های معده ، قلبی ، فشار خون و دیابت هستند باید با احتیاط مصرف شوند. داروی دیگری به نام آمپول تتراکوزاکتاید نیز وجود دارد که باعث آزاد شدن کورتون طبیعی انسان از غده فوق کلیه می شود. آمپول تتراکوزاکتاید داروی خوبی است اما گاهی باعث حساسیت های شدید می شود.

دسته دوم داروهای ضد التهاب تزریقی هستند مانند آمپول دیکلوفناک یا آمپول کتورولاک که این داروها هم بعد از تزریق بدونی که به کبد بروند مستقیم به محل ضایعه دیده می رسند و اثرات خود را شروع می کنند و تقریباً عوارض آنها شبیه عوارض قرص های کورتونی است که می تواند باعث بالا رفتن فشار خون ، ایجاد زخم معده یا خونریزی گوارشی می شوند ولی قند خون را معمولاً بالا نمیبرند. دسته سوم داروهای شل کننده عضلانی هستند که شامل آمپول متوکاربامول است.

آمپول متوکاربامول را می توان به صورت تزریق عضلانی مصرف کرد. این داروها نیز باعث شل کنندگی عضلانی می شوند و اثر آمپول متوکاربامول قویتر از اثر قرص آن است ولی صلاح است در بیمارستان یا درمانگاه مصرف شود. گروه چهارم داروهای مخدر هستند که از ترکیبات تریاک هستند. همانطور که میدانیم تریاک قوی ترین و اولین داروی ضد دردی بوده است که انسان به آن دست یافته است ولی به دلیل اعتیاد آور بودن برای درمان در منازل کنار گذاشته شده است.

فقط کاربرد آن در بیمارستانها و در درمان دردهای پس از عمل جراحی یا دردهای بیماران مزمن سرطانی است. این داروها شامل آمپول مورفین ، آمپول پتیدین و آمپول ترامادول و آمپول کدئین می باشد. این داروها بسیار قوی می باشند به فاصله و اثرات آنها تقریبا ۱۵ دقیقه پس از تزریق ظاهر می شوند و نسخه کردن آنها تابع قوانین خاصی است و حتماً باید در بیمارستان مصرف شود.

لازم به ذکر است که داروهای مخدر علاوه بر اینکه ضد درد هستند باعث آرام شدن بیمار و احساس سرخوشی می شوند که این از خصوصیات اختصاصی این داروهاست.

از عوارض داروهای مخدر این است که تنفسی است و موارد مسمومیت با تریاک است به همین جهت باید با احتیاط و با دوز کم و در بیمارستان مصرف شود.

به طور توصیه می شود اینگونه داروها در کلی تزریق کلیه داروهای تزریقی بدون تجویز پزشک و در منزل عاقلانه نیست. حتماً بیمارستان و تحت نظر پزشک مصرف شوند.

گاباپنتین برای سیاتیک

همانطور که می دانیم وقتی ضایعه ای در قسمتی از بدن بوجود میآید . مث ًلا دیسک یک نفر پاره میشود ، فشار بر روی ریشه های عصبی باعث می شود که جریان های الکتریکی که در اصطلاح پزشکی پیام های عصبی نامیده می شود از عصب سیاتیک بیمار وارد نخاع شود و از طریق نخاع به مغز منتقل شود و در مغز به صورت درد حس شود.

در واقع میتوان گفت که نخاع یک شاهراه یا اتوبان است که پیام های عصبی از آن عبور کرده و خود را به مرز می رساند بنابراین اگر بتوانیم به طریقی باعت هدایت این پیامهای عصبی و میزان آنها را کم کنیم قائدتا درد بیمار کم میشود. در بیماران دیابتی که به دانشمندان مدتها به فکر این بودند که داروی پیدا کنند که بتواند این کار را انجام دهد، خصوصاً علت نوروپاتی دردهای سوزشی شدید دارند.

اینگونه بیماران حس می کنند که پای آنها را در داخل آتش گذاشته اند یا صدها سوزن وارد پاهای آنها میشود . به این ترتیب دو داروی مهم کشف شد که باعث کم کردن انتقال پیام های درد از نخاع به مغز می شدند . که این داروها عبارت بودند از گاباپنتین و پرگابالین.

این داروها در اصل داروهایی بودند که برای کنترل تشنج ساخته شدند اما بعدها دیدند که بر روی انتقال درد هم موثر است به همین جهت امروزه توسط اکثر پزشکان در درمان بیماری های درد مصرف می شود. از مزیت های مهم گاباپنتین این است که عوارض گوارشی معمولاً نمیدهد.

در حالی که داروهای ضد التهاب مانند دیکلوفناک بروفن ممکن است عوارض گوارشی بدهند و فشارخون بیماران را بالا ببرند ولی از عوارض مهم گاباپنتین می توان سرگیجه و احساس خواب آلودگی را نام برد .

بسیاری از بیمارانی که دچار درد سیاتیک و کمر درد هستند و پزشکان برای آنها گاباپنتین تزریق می کنند وقتی به اینترنت مراجعه می کنند و ملاحظه میکنند که گاباپنتین دارویی است که در درمان تشنج به کار میرود ، وحشت زده میشوند و از مصرف آن خودداری میکنند.

در حالی که امروزه در اکثر کلینیکهای درد دنیا از این دارو به عنوان داروی ضد درد استفاده می کنند .هنگامی که دارو در درمان تشنج به کار میرود توصیه میشود که دارو را ناگهان قطع نکنند بلکه به تدریج کم کنند و سپس قطع کنند .

اما در مواردی که به عنوان داروی ضد درد به کار می رود این چنین نیست و بیمار می تواند دارو را قطع کند و مشکلی برای بیمار پیش نمی آید.

پرگابالین یا لیریکا برای درمان درد سیاتیک

یکی از داروهایی که در درمان درد سیاتیک استفاده می شود داروی پرگابالین یا لیریکا (lyrica) است.

این دارو نیز اولین بار برای درمان بیماری تشنج و صرع تولید شد اما بعدها پزشکان متوجه شدند که که اثرات ضد درد خیلی خوبی دارد بنابراین پزشکان شروع به تجویز این دارو برای درمان دردهای مختلف از جمله دردهای نوروپاتی در بیماران دیابتی کردند.

از لحاظ ساختمان این دارو نیز مانند دارویی گاباپنتین شبیه اسید آمینه مهاری است که در نخاع انسان های طبیعی وجود دارد و گاما آمینوبوتیریک اسید (Gaba) نامیده می شود.

از آنجا که این دارو می تواند باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود, پزشکان معمولا دارو را با دوز کم شروع میکنند و به تدریج بر مقدار آن میافزایند.