شعر در مورد ماه رمضان
شعر در مورد ماه رمضان ، شعر و دکلمه ماه
رمضان و روزه برای کودکان همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که
حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.
شعر در مورد ماه رمضان
ماه در خودنگری و خودکاوشی
لب فرو بستن ، نگفتن ، خاموشی
درک مسکین از دل و جان کردن است
زندگی همچون فقیران کردن است
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد ماه رمضان برای کودکان
ماه رمضان است و صفا آمده است،
بر خانه ی دل نورو ضیا آمده است.
از سفره ی ما بوی بهشت می آید،
این سفره ز درگاه خدا آمده است.
شعر در مورد ماه رمضان از مولانا
ماه رمضان آمـــد آن عشق نهان آمد
آن دولت منصورى در کشورجان آمد
مهمان خدا گشتم مانوس دعا گشتم
از دامگه ابلیـــــس حقا که رها گشتم
ماه رمضان آمــــد آن عشق نهان آمد
آن دولت منصورى در کشور جان آمد
شیرین شده کام من ازشربت جـــــام من
بوى خوش گل بگرفت از روزه تمــــــام من
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد ماه رمضان کوتاه
ماه برکت زِ آسمان می آید
صوت خوش قرآن و اذان می آید
تبریک به مؤمنینِ عاشق پیشه
تبریک،بهار رمضان می آید
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر در مورد ماه رمضان کودکانه
مبارک باد آمد ماه روزه
رهتخوش باد، ای همراه روزه
شدم بر بام تا مه را ببینم
که بودم من به جان دلخواه روزه
نظر کردم کلاه از سر بیفتاد
سرم را مست کرد آن شاه روزه
مسلمانان، سرم مست است از آن روز
زهی اقبال و بخت و جاه روزه
بجز این ماه، ماهی هست پنهان
نهان چون ترک در خرگاه روزه
بدان مه ره برد آن کس که آید
درین مه خوش به خرمنگان روزه
رخ چون اطلسش گر زرد گردد
بپوشد خلعت از دیباه روزه
دعاها اندرین مه مستجاب است
فلکها را بدرد آه روزه
چو یوسف ملک مصر عشق گیرد
کسی کو صبر کرد در چاه روزه
سحوری کم زن ای نطق و خمش آن
ز روزه خود شوند آگاه روزه
شعر در مورد ماه رمضان برای نوجوانان
ماه رمضان امد و دلت جشن گرفت
گلبرک خنده ها بر روی لبت نقش گرفت
اشک شوق می رقصد و می لرزد بر گونه هات
نغمه ی یارب یارب بر کلامت اهنگ گرفت
سفره ی ذکر تو بر سجاده ی نماز باز شد
گوئی بخدا بوی عطر علی همه جا رنگ گرفت
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعری در مورد ماه رمضان
بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دور قدح اشارت کرد
ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد
مقام اصلى ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد
بهاى باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسى برد کاین تجارت کرد
نماز در خم آن ابروان محرابى
کسى کند که به خون جگر طهارت کرد
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره ماه رمضان
ماه رمضان آمد وماه غفران
ماهی که درآن هست مسلمان مهمان
ماهی که خداوعده رحمت داده
ماهی به روایت نزول قرآن
ماهی که دعای ما اجابت بشود
هرچندکه ناامید باشیم ازآن
حق گشته نمایان زکرامت، این ماه
حتی شده دعوت به سویش بی ایمان
قلب همگان شود به نور آغشته
درماه خدا،ماه صفای جانان
بیشتر بخوانید : شعر در مورد زنجان ، شعر فارسی و ترکی و شعر ادبیات بومی زنجان
شعر در مورد ماه مبارک رمضان
با نام خدا که هر چه داریم از اوست
آماده شوم کنم اطاعت از دوست
ماه رمضان که بزم طاعت بر پاست
در محضر او ادب نمودن نیکوست
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر زیبا در مورد ماه رمضان
ماه رمضان آمد و دل غرق ثنا شد
عاشق ز معشوق تمنای عطا شد
ماه رمضان آمد و چشمان گنه کار
از سلطه شیطان تبه کار رها شد
ماه رمضان آمد و آیات الهی
برخلق خدا روزنه عشق لقا شد
ماه رمضان آمد و آن شیر دلاور
در حین نماز عاشق و جانانه فدا شد
ماه رمضان آمد و اشعار تو “علمی”
آرامش روح همه اهل دلا شد …
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره ماه رمضان برای کودکان
هر زمان افطار خود با آب که وا می کنم
دیده هایم را فقط از اشک دریا می کنم
علت بیچاره گی ام را خودم فهمیده ام
کم سحرها با خدای خویش نجوا می کنم
بیشتر بخوانید : شعر در مورد خراسان ، رضوی و شمالی و جنوبی و امام رضا و دوبیتی
شعر کودکانه در مورد ماه رمضان
آمــد رمضان مــــاهِ نـــزول ِ قـــــرآن
شد خـوان ِ کـرَم پهن به لطفِ یــزدان
مهمان همه مـا و میزبانش خودِ اوست
ای‌دوست ببَر توشه‌ی لازم زین خوان
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر درباره ماه رمضان کودکانه
هی گناه و توبه و هی پشت هم شرمندگی
با خودم دارم چرا این قدر بد تا می کنم؟!
این چنین باشد برایم مرگ خیلی بهتر است
من که می دانم خودم را خوار و رسوا می کنم
⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔
شعر کوتاه کودکانه در مورد ماه رمضان
ماه بشکفتن گلهای تمنا و دعایت
فصل روییدن انفاس بهشتی رمضان است
دمن و دشت سراسر همه را چشم نوازست
بهترین باغ مصفا که گذشتی رمضان است
شعر های کودکانه در مورد ماه رمضان
ماه رمضان شد، مى و میخانه بر افتاد
عشق و طرب و باده، به وقت سحر افتاد
افطار به مى کرد برم پیر خرابات
گفتم که تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد
با باده، وضو گیر که در مذهب رندان
در حضرت حق این عملت بارور افتاد
No comments:
Post a Comment